fersiwn Cymraeg (ddrwg) fy nofel

Dw i wedi ysgrifennu nofel (yn y Saesneg). Prif gymeriad yw hogan ifanc o'r Bala sy'n symud i dde California. Hoffwn i ysgrifennu fersiwn Cymraeg, ond dydy fy Gymraeg yn ddigon da i wneud hyn yn llwyddiannus. (Ond, galla Ro ei wneud rwan, falle :)

Eniwe, i gael tipyn o hwyl, dw i wedi ceisio cyfieithu rhan o'r nofel, a fi'n ei bostio yma. Hefyd dw i'n postio'r geiriau yn y Saesneg, rhag ofn allech chi ddim yn ddeall fy Gymraeg (mae hyn yn debyg, drist i ddweud).

Enw gweithiol fy nofel ydy "Hanes Teulu" neu, yn y Saesneg, "Wayward Harmony".

Mwynhewch!

-----------------------------------

Noswaith mawrolaeth nhad, dweddod ei gyfreithiwr Richard Dafis wrtha y enwodd ewyllys nhad gwarcheidwad i mi. Holodd i mi os ro’n i’n nabod Mackenzie Montgomery Daniel. Codais i’n ngwar; nid yr enw yn swnio’n gyfarwydd.

‘O, fi’n cofio pan ychwanegodd Kyffin y darpariaeth ‘ma rhai flwyddyn ‘nol,’ meddai Mr Dafis. ‘Aswiriodd o mi dy fod ti’n ei nabod hi. “Maggie” enwodd o hi. Americanes ydy hi; roedd hi un o ffrindiau gorau dy dad pan ro’n o’n byw yn California.”

Roedd nhad wedi dweud wrtha yr holl am “y gang,” y pum pobl efo pwy y treuliodd o ei amser spar i gyd yn yr Unol Daleithiau. Roedd Isaac, y cerddor roc Saes; Tim a Juli, dau myfyriwr ym Mhrifysgol Southern California; Shelby, cyd-myfyrwr Reiki y daeth i bod seicolegydd nes ymlaen; a Maggie, cerddor pop a oedd hi wedi bod yn eitha enwog yn gynnar yn y nawdegau yn bennaf, ond a oedd wedi bod yn cwympo o’i chwmni record cyn i Dad ei chyfarfod hi. Dwedodd Tad wrtha a oedd o wedi bod yn agosaf efo Maggie. Ond pam enwodd o hi fel gwarcheidwad i mi?

Fel ateb i’n nghwestiwn di-llafar, parhodd Mr Dafis. “Dy fam ydy Maggie.”

Dw i ddim yn siwr os sylwodd Mr Dafis edrychiad sioc ar fy wyneb. Ceisias i’n rili anodd i’w guddio fo. O’n i’n erioed wedi dychmygu mai fel hyn oedd Tad a “Maggie” wedi bod yn agos.

Dau diwrnod ar ol i mi ddysgu mai’n mam oedd Mackenzie, roedd hi a Shelby yn sefyll—y dwy mewn racs oherwydd eu taith hir i’r Bala—yn swyddfa Mr Dafis. ‘I was so sad to hear about Kevin’s death,’ meddai Mackenzie, yn edrych arna’n nerfus. Enw’n nhad oedd “Kyffin,” ond yn aml ei Seisnigeiddiodd o pan ro’n o’n siarad efo pobl ddi-Gymraeg. ‘I cared for him a great deal.’

Ie, ma’n amlwg, dw i’n cofio’n meddwl.

------------------------------
[Fersiwn Saesneg]

The evening of my father’s death, his solicitor Richard Davies told me my tad’s will had named a guardian for me. He asked if I knew Mackenzie Montgomery Daniel. I shrugged; the name didn’t sound familiar.

“Oh, I remember when Kyffin added this provision a few years ago,” Mr. Davies had said. “He assured me you knew her. He called her ‘Maggie.’ She’s American; she was one of his close friends when he lived in California.”

Tad had told me all about “the gang,” the five people he spent his leisure time with in the States. There was Isaac, an English rock musician; Tim and Juli, two students at USC; Shelby, a fellow Reiki student who later became a psychologist, and Maggie, a pop singer who had apparently been quite famous in the early 1990s but had been dropped from her label shortly before Tad met her. Tad told me that of his mates in California, he had been closest with Maggie. But why would he have named her as my guardian?

As if answering my unspoken question, Mr. Davies had continued. “Maggie’s your mother.”

I’m not sure if Mr. Davies noted the shock on my face; I tried really hard to conceal it. I had never imagined Tad and “Maggie” had been that close.

Two days after learning Mackenzie was my mother, she and Shelby—both completely knackered from their long journey to Bala—were standing in Mr. Davies’ office. “I was so sad to hear about Kevin’s death,” Mackenzie was saying as she eyed me nervously. My father’s name was Kyffin, but he often anglicized it when talking to non-Welsh people. “I cared for him a great deal.”

Ie, mae’n amlwg, I remember thinking.

3 Comments:

Blogger Corndolly...

Dw i wedi mwynhau darn o dy lyfr, Courtney, a diolch am y canmol. Ond dw i ddim yn siŵr a fyddwn i'n fwy llwyddiannus na thi. Byddai cyfieithu llyfr yn waith galed, siŵr o fod. Pa mor hir ydy o? Ond pob lwc efo ysgrifennu llyfrau yn y dyfodol.

7:57 AM  
Blogger Zoe...

Ond ti wedi pasio'r Cwrs Cyfieithu! ;) Na, tipyn o joc oedd y sylwad 'na, ond dw i'n mwynhau'n darllen dy Gymraeg.

Mae'r nofel bron yn 48,000 o eiriau. Ond dydy hi ddim yn barod i gael ei chyfieithu yn y Gymraeg eto...mae'r epilogue yn crap ar hyn o bryd!

Fi'n mynd i bostio pennod neu ddau ar fy Facebook. Os gen ti'r amser, dweda wrtha be ti'n meddwl (hyd yn oed os wyt ti'n ei chasau hi!). (:

8:28 AM  
Blogger Corndolly...

Dw i'n edrych ymlaen at ei ddarllen o! Tipyn o gamp yw ysgrifennu 48,000 o eiriau mewn un iaith.

3:58 PM  

Post a Comment

<< Home