symuda ymlaen... (:
OK, dim really, ond dw i'n gwybod bod y cofnod 'ma ydy tipyn o flaengar am fy medr Cymraeg. Mae'n jyst, wel, dwi'n drysu am pethau yn fy bywyd a dw i'n meddwl bod ysgrifennu yn Gymraeg i helpu fi i ffeindio'r geirau cywir.
Ddoe, mi es i i weld fy ffrind a chynghorwr Susan. Mi ymweldais i a'i dosbarth hi a wedyn mi helpais i hi yn ei swyddfa. Mi teimlais i ychydig ofnus achos mae Susan yng nghadair olwyn a roeddwn i erioed gweld hi fel hwn. Yn ffodus, doeddwn i ddim yn teimlo'n "freaked out" i weld hi; mae hi yr un person fy oedd i'n nabod dair blynedd yn ol (cyn y gadair olwyn). A dweud y gwir, dw i'n teimlo mwy o falch a hi; person positif iawn ydy hi, a mae gynni hi'r medr i gorchymyn yr ystyriaeth o pobl jyst yn siarad.
Mae'n jyst, wel, dw i'n teimlo'n mor "tongue-tied" pan dw i'n agos i hi a dw i'n ceisio i siarad am fy diddordebau ymchwil. Dw i ddim yn gallu siarad yn eglur; dw i'n teimlo fy mod i'n siarad lol. Dim achos mae Susan yn dweud neu gwneud unrhybeth. 'Sgen i ddim ymddiried yn fi fy hunan neu yn fy medrau.
Mae o blinder. Mae gan Susan ffydd yndda i; pam 'sgen i ddim yr unig ffydd yn fi fy hun? Fel dwedodd Mulder o'r rhaglen X-Files: "Dw i eisiau credu." Doedd rhaid i mi gwybod beth mi fyddwn i astudio yn yr ysgol rwan. Mae neb yn hoffi person heb ymddiried. Mi fasai fo'n bod yn blinedig, dw i'n meddwl, i cael ffydd mewn person heb ymddiried. A dw i ddim yn eisiau angen cymeradwyaeth allanol drwy'r amser.
Wel, dim ots. Dw i'n teimlo'n well nawr. Roeddwn i'n blino ddoe hefyd, a roedd Susan a fi mewn brys i gadael pan roedden ni'n siarad am fy diddordebau. Fydd rhaid i mi teimlo mwy o hyderus. Os mae Susan yn meddwl fy mod i'n person gwych, dw i'n gallu hefyd.
Ddoe, mi es i i weld fy ffrind a chynghorwr Susan. Mi ymweldais i a'i dosbarth hi a wedyn mi helpais i hi yn ei swyddfa. Mi teimlais i ychydig ofnus achos mae Susan yng nghadair olwyn a roeddwn i erioed gweld hi fel hwn. Yn ffodus, doeddwn i ddim yn teimlo'n "freaked out" i weld hi; mae hi yr un person fy oedd i'n nabod dair blynedd yn ol (cyn y gadair olwyn). A dweud y gwir, dw i'n teimlo mwy o falch a hi; person positif iawn ydy hi, a mae gynni hi'r medr i gorchymyn yr ystyriaeth o pobl jyst yn siarad.
Mae'n jyst, wel, dw i'n teimlo'n mor "tongue-tied" pan dw i'n agos i hi a dw i'n ceisio i siarad am fy diddordebau ymchwil. Dw i ddim yn gallu siarad yn eglur; dw i'n teimlo fy mod i'n siarad lol. Dim achos mae Susan yn dweud neu gwneud unrhybeth. 'Sgen i ddim ymddiried yn fi fy hunan neu yn fy medrau.
Mae o blinder. Mae gan Susan ffydd yndda i; pam 'sgen i ddim yr unig ffydd yn fi fy hun? Fel dwedodd Mulder o'r rhaglen X-Files: "Dw i eisiau credu." Doedd rhaid i mi gwybod beth mi fyddwn i astudio yn yr ysgol rwan. Mae neb yn hoffi person heb ymddiried. Mi fasai fo'n bod yn blinedig, dw i'n meddwl, i cael ffydd mewn person heb ymddiried. A dw i ddim yn eisiau angen cymeradwyaeth allanol drwy'r amser.
Wel, dim ots. Dw i'n teimlo'n well nawr. Roeddwn i'n blino ddoe hefyd, a roedd Susan a fi mewn brys i gadael pan roedden ni'n siarad am fy diddordebau. Fydd rhaid i mi teimlo mwy o hyderus. Os mae Susan yn meddwl fy mod i'n person gwych, dw i'n gallu hefyd.
postwyd gan Zoe am 9:50 AM
1 Comments:
Paid a phoeni am nad oes gen ti lawer o hyder ynot dy hun Zoe. Pan oeddwn i yn ifanc, doedd gen i ddim chwaith, ond ar ol imi basio tua 40 oed mi ddechreuais gael mwy o hyder ac erbyn hyn me gen i ddigon ohono(g)
'Rwan 'rwy'n gweld fy hun wedi bod mor wirion a meddwl fod pobl eraill yn edrych arna i ac yn cymeryd sylw o beth oeddwn yn ei wneud. Wrth gwrs, mae pawb yn rhy brysur yn meddwl amdao'i hun.
Post a Comment
<< Home